16

No to zaczynamy II część :D chciałam was trochę nastraszyć hahaha, ale powiem wam, że ta część mi się najbardziej podoba i jestem z niej bardzo zadowolona i mam nadzieję, że się wam spodoba. A i zapraszam do bohaterów - tam też inne opisy.

&&&

4 lata później

Siedziałem w domu odpoczywając po ostatniej ligowej potyczce z Zaragozą. Grałem w pierwszej drużynie Realu Madryt i pukałem do bram reprezentacji. Od kiedy wyjechałem z rodzinnego domu to w moim życiu się powodzi. Kariera idzie jak należy, mam w dodatku przyjaciół zwłaszcza najlepszą przyjaciółkę, która była moją sąsiadką. Jeśli chodzi o dziewczyny to miałem jedynie dwie przygody, żadnego związku na poważnie. W dodatku z Li rozmawiałem przez dwa i pół roku, a później jakoś się nam kontakt urwał. Wiem, ze to też było z mojej winy, ale jednak kontaktu już nie mieliśmy. Ale jednak siedziałem na swojej kanapie w swoim mieszkaniu i grałem w FIFE kiedy do mojego mieszkania bez pukania wpadła moja przyjaciółka.

• Hej Raul mam obiad dla nas. – zaśmiała się – Ugotowałam trochę za dużo a nie miał kto ze mną zjeść. Więc wpadłam do ciebie. – i przyniosła nam dwa talerze
• Dzięki Sara
• Ale co tam?
• Dobrze – uśmiechnąłem się do niej i zabrałem za jedzenie - Graliśmy przeciwko mojej dawnej drużynie i to dziwne uczucie
• Widziałam, nieźle kopali po nogach
• Heh...wiem
• I rozumiem, ze się lenisz
• Tak. I mam pyszny obiadek za który dziękuję – i dałem jej buziaka w policzek
• E tam. miałam dość nauki
• Rozumiem kujonku
• Nie jestem kujonem, nie uczyłeś się w szkole?
• Mało co
• Mogłam się domyślić, dlatego kopiesz piłkę i pewnie szlajałeś się codziennie z paczką nieuków – i mi wystawiła język
• Nie są nieukami – sam jej wystawiłem
• A ja kujonem
• Wiem – i dałem jej buziaka w policzek - Przecież wiesz że lubię sobie pożartować
• Wiem o tym i się dziwię dlaczego cię jeszcze lubię.
• Dlatego ze nie przeszkadzają ci moje wady
• No tak.
• Ale mam prośbę
• Jaką?
• Joselu potrzebuje kobiecej ręki – wiedziałem, że on się jej podoba tak samo jak ona jemu, ale jedno i drugie bało się zrobić pierwszy krok
• Do czego?
• Ma remont w mieszkaniu
• I co ja mam do jego remontu?
• Wiesz jaki on jest...bezguście totalne
• O nie Raul! Ja się z nim nie spotkam!
• Czemu?
• Bo on mnie nie lubi, może mieć każdą i niech pyta innych. – i skubała serwetkę
• Ale chce ciebie?
• Nie chce. Woli te bardziej doświadczone.
• Sara – i ją przytuliłem – Pójdę z tobą co? – uśmiechnąłem się do niej aby ją jakoś rozweselić
• No dobrze. Ale my nie wypalimy... bo patrz na mnie. jestem jakąś szarą studentką, która jest nieśmiała jak nie powiem co
• Ale on cię lubi
• Taa
• A nie?
• Nie wygląda na takiego.
• Znam go bardzo dobrze – zaśmiałem się - Lubi cię...i od razu zapytał czy ty byś mu nie pomogła
• Na prawdę?
• Tak. – i dałem jej buziaka w policzek – Uwierz w siebie.
• Nieśmiałym trudno. - i zbierała talerze - Ale nie wiedziałam, że słuchasz Lykke – i poszła do kuchni
• Tak. – i się uśmiechnąłem
• No wiesz... facet słuchający kobiety. Ale ma jedyny koncert w Madrycie
• Na prawdę?
• Tak, jedyny w Hiszpanii
• Może pójdziemy?
• Możemy iść, ale nie wiem czy będą bilety. Jest teraz niezłym kąskiem ale nie na naszym rynku. Zresztą śpiewa po angielsku tylko
• Zajmę się tym.
• Zresztą po co ci mówię jak jej słuchasz to wiesz wszystko o niej
• Nie...jak mi wpadnie w ucho piosenka to słucham jej na okrągło. Ale nie staje się od razu fanem wykonawcy
• To po co chcesz iść na koncert gdzie bilety kosztują kilkanaście euro?
• Bo chciałem gdzieś cię wyrwać i właśnie wpadłem na pomysł
• To mnie zabierz na kawę albo do kina a nie na koncert
• Ale to takie pospolite. Idziemy na koncert po to...jak to mówi moja babcia...się potrzepać
• Wątpię śpiewa same ballady. I głupio iść na jedną piosenką
• To posłuchamy więcej. No nie daj się prosić...może Joselu się wyciągnie?
• No dobra tylko kup jakieś najtańsze bilety, dla jakiejś Szwedki nie będę płacić aż tyle.
• Tak jest! A potem zabiorę cię na ciacho – i dałem jej buziaka w policzek
• Ciacho o północy? Lecz się
• Dla chcącego nic trudnego moja droga
• Ta a później wielka dupa i samotne życie. O dziękuje ci bardzo. Lepiej wrócę się uczyć. – i wyszła z mojego mieszkania i zostałem sam na sam z grą