10

Od tamtego momentu minęły dwa tygodnie, ani razu nie widziałam się po szkole z Raulem i nie rozmawialiśmy na temat tego co się stało. Na dodatek widziałam ten cały filmik jakie obiegł cała szkołę i teraz już dali z nim nawet spokój. Co oczywiście mu się bardzo podobało a mi to nawet zwisało. Zresztą jak wszystko bo zajęłam się nauką i muzyką, czyli tym co lubię. Dzisiaj znowu widziałam z czegoś dumnego i zadowolonego mojego wujka więc wiedziałam, że pewnie coś znowu głupiego wymyślił. Dlatego kiedy były zajęcia to siedziałam na swoim stałym miejscu i tworzyłam nową piosenkę kiedy wszedł i od razu położył pudełko, czyli będziemy chyba coś losować i już się bałam. Ale nie trzymał nas długo w niepewności bo od razu zaczął.

• A więc pomyślałem sobie, że ostatnio tak dobrze wam poszło to i tym razem będzie tak samo. dlatego postanowiłem dać wam kolejne wypracowanie na poznanie siebie. Tylko, że tym razem będą losować osoby o nieparzystych numerach. – i chodził po klasie i losowaliśmy – I jeśli chodzi o zadanie to będziecie mieli pytania, które musicie zadać swoim partnerom. Pytania są na kartce z imieniem. – więc spojrzałam na swoją – Więc... czekam na wypracowania do środy. Mam nadzieje, że będą równie dobre jak poprzednie.

Kiedy lekcja się skończyła to od razu zaczęłam się pakować i podeszłam do dziewczyny o imieniu Lisa i się do niej uśmiechnęłam ale ta od razu się speszyła i nie miała za ciekawej miny. W dodatku kątem oka widziałam, że do Raula podchodzi jej koleżanka więc to było dopiero ciekawe połączenie, sportowiec i kujon. Ale jednak wyszłyśmy razem z klasy i mówiłam jej co i jak i albo mówiła, że to pytanie zmienimy albo ominiemy bo ona nie chce aby wszyscy się dowiedzieli jak ja piszę całą prawdę tak jak o Raulu. Więc na pewno nie czekał mnie udany dzień, ale nie chciałam się od razu na starcie poddawać tylko chciałam pokazać jej, że się myli. Ale jednak poszła w swoją stronę a ja poszłam pod tablicę ogłoszeń. Czytałam wszystkie bo kompletnie nie wiedziałam co mam robić a pod klasę nie chciało mi się jeszcze iść.

• Hej. – usłyszałam obok i zobaczyłam Raula więc powiedziałam to samo - Kogo masz?
• Lise
• Aha
• Jakoś trzeba będzie sobie poradzić, ale widzę że ty z Aida
• Tak nawet jestem zadowolony bo nie trafiła mi się jedna z tych piszczałek, a ciebie nie miałem szczęścia mieć
• Ja nie
• Co ty nie?
• Już mi zapowiedziała, że to ominie to nie bo jestem zbyt szczera i nie chce abym opisała ją dokładnie
• Aaa...
• Najwyżej pozmyślam
• Dasz rade...kto jak to ale ty na pewno – uśmiechnął się do mnie
• Yhym
• Więc główka do góry
• A ty przygotowany na dzień z kujonką i opowiadaniu jej o swoich życiowych planach i w ogóle?
• Oczywiście
• To będzie ciekawie, dowiem się czego się boisz
• Wystarczy żebyś zapytała
• Wolę nie
• Czemu? Coś się stało?
• Nie
• No ja myślę
• Ale cześć – i sobie ruszyłam w stronę wyjścia bo ja byłam zwolniona z lekcji angielskiego z czego byłam zadowolona

Jednak na drugi dzień miałam spotkać się z Lisą i dlatego poszłam na miejsce gdzie mieliśmy się spotkać i czekałam dobre dwie godziny a ona się nie pojawiła. W dodatku nie miałam do niej numeru ani nic więc nie wiedziałam o co chodzi. Dlatego nie napisałam pracy i nie czułam się z tym dobrze. W końcu nie będę zmyślać o niej jak mogę ją obrazić, dlatego siedziałam cicho na lekcji i starałam się nie rzucać w oczy. Ale jednak nie może być wiecznie dobrze.

• Lieke nie mam twojego wypracowania.
• Bo nie napisałam.
• Ale Lisa oddała.
• Świetnie, ja zmyślać nie chciałam. A ona się ze mną nie spotkała.
• Ale niestety dostajesz ocenę niedostateczną. Może następnym razem poprawisz.

Tylko wzruszyłam ramionami i wróciłam do książki, aby skończyć zadanie. W końcu nie moja wina, że ona się nie chciała ze mną spotkać i jestem ciekawa co ona tam wypisywała. Ale chyba wolałam nie wiedzieć, wiec nawet odpuściłam sobie podejście do niej po lekcjach. Dlatego kiedy był koniec lekcji to się spakowałam i ruszyłam w stronę swojego domu.

• Li! – i obok pojawił się Raul... że też on się musi koło mnie kręcić
• Co?
• W porządku?
• Tak, dlaczego miałoby nie być?
• Nie spodziewałem się tego po niej
• Czemu? Bała się spotkać, zmyśliła moje życie i już.
• Głupio z jej strony...przeprosiła chociaż?
• Po co? Po wszystkim
• No tak...na pewno poprawisz
• Yhym
• A może masz ochotę na ciacho?
• Nie, jestem już umówiona.
• Aha...szkoda
• A teraz możesz wracać do kumpli bo na ciebie czekają
• Yhym... to pa.
• Hej.

I ruszyłam przed siebie do domu, aby odpocząć, odrobić lekcje i odpocząć. Bo nie ma co mój plan dnia był bardzo ciekawy, zwłaszcza że teraz nie śpiewałam w zespole bo stwierdzili, że wszyscy kojarzą mnie a nie ich i mnie wyrzucili więc wolałam już nawet niczego nie zaczynać. Dlatego kiedy po odrobionych lekcjach zasiadłam przed TV z dużą miską popcornu i oglądałam jakiś głupi serial to nawet ani razu nie spojrzałam na pianino.