7

Swoje wypracowanie zostawiłam w poniedziałek na biurku i miałam spokój. O dziwo wszyscy oddali wypracowania co trochę zdziwiło mojego wujka, ale też był zadowolony. Lekcje o dziwo dość szybko mi zleciały i mogłam sobie odpocząć w domu. Ale i tak dzisiaj był koncert Noemi więc wyszykowałam się i poszłam na niego. Bawiłam się dosyć dobrze bo w końcu i ona świetnie śpiewała i w dodatku nagrała płytkę i je rozdawała wiec sama wzięłam jedną i kazałam się jej podpisać w razie jakby zdobyła sławę i bym mogła sprzedać jej pierwszą płytkę po dużej cenie, ale jednak się zlewałam z niej bo na pewno będzie w mojej kolekcji a jak stanie się sławna to kupie i tą nowszą. Po koncercie pojechałam z tatą do domu i oglądałam z nim nasze ulubione filmy bo moja mama poszła do ciotki, aby jej w czymś pomóc.

Na drugi dzień nie wiedziałam kompletnie co robić a to była sobota. Ale jednak posprzątałam i pomogłam mamie wynieść nalewki mojego dziadka ze strychu gdzie je chował i ja na prawdę nie widziałam żadnego dobra w próbowaniu ich. Dlatego poszłam na strych aby obejrzeć co jeszcze zostawił i tak o to znalazłam sukienkę ślubną mojej babci na co się uśmiechnęłam i ją przyłożyłam do siebie, ale jednak była nieźle zakurzona i zaczęłam kichać w dodatku usłyszałam krzyk mojej mamy o jakimś chłopaku więc zeszłam na dół dalej kichając i powiedziałam.

• Mamo mówiłam ci, abyś nie piła tych nalewek. – i wtedy zobaczyłam Raula z dziwną miną ale i rozbawionego – Hej.
• Cześć.
• Jakich nalewek kochanie? Dlaczego nie mówiłaś że masz chłopaka?
• Tych ze strychu i to nie mój chłopak a kolega z klasy. Uspokój się i nie rób mi siupy – ostatnią część powiedziałam po szwedzku
• Ale przystojniak. I bierz się za niego – sama mi odpowiedziała a ja tylko krzywo na nią spojrzałam
• Ale po co przyszedłeś?
• Zgubiłaś – i pokazał mi mój notes
• Aha, dzięki – i go wzięłam od niego
• Ale co tak stoisz w progu? Wejdź kochany....Li zaproś kolegę do siebie
• Ale on pewnie się spieszy
• Nawet nie
• O widzisz – uśmiechnęła się do niego - Jak będziesz taka niedostępna to zostaniesz starą panną – to powiedziała do mnie po szwedzku a ja gdyby nie Raul na pewno bym coś jej odpowiedziała
• Ale strych kto ci posprząta?
• Potem. Napijesz się czegoś?
• Może soku – uśmiechnął się do niej a ja przewróciłam oczami
• Zaraz podam z ciasteczkami! Li weź chłopaka na górę - i poszła do kuchni
• Miła.
• Taaa... chodź. – i ruszyłam a on za mną więc weszłam do siebie i usiadłam na krześle odkładając notes a on rozglądał się zaciekawiony
• Oryginalny kolor
• Wolę charakterystyczne barwy
• Pasują do ciebie
• Może i przepraszam za nią. Zawsze papla głupoty
• Nie, nie. Nic się nie stało.
• Ale dzięki za notes
• Nie ma za co – uśmiechnął się do mnie co odwzajemniłam - Odniósłbym wczoraj ale spieszyłem się na trening. Mam nadzieje że przez to nic nie przegapiłaś
• Nie
• To dobrze
• Soczek i ciasteczka – i do pokoju wparowała moja mama
• Dziękuje. – a ja patrzyłam na tą moją wariatkę
• Dla ciebie chudzinko też mam
• Nie mam ochoty mamo
• Cały ojciec. Jakby co jestem na dole
• Yhym – i sobie poszła na szczęście a Raul z uśmiechem pił sok - Wiesz znalazłyśmy nalewki mojego dziadka na strychu i może jej trochę odbijać
• Po tobie nie widać
• Bo nie piłam.
• Masz spoko mamę
• Czasem przegina
• Jak to rodzic
• Yhym
• I tak zapewne nie podsłuchuje jakby to zrobiła moja
• Kto ją tam wie. Zresztą nie ma co, nic nie robimy
• Moja mama by to nazwała "trzymaniem ręki na pulsie"
• Jesteś chłopakiem w dodatku pełnoletnim więc to normalne
• Myślisz że dlatego czasami stoi na korytarzu kiedy są u mnie chłopaki?
• Kto wie co wy tam robicie. Możecie palić, ćpać wszystko robić. – i podeszłam do swojej ściany gdzie miałam płyty i szukałam odpowiedniej
• Tak i się całować jak geje
• Wszystko jest możliwe. – i podeszłam do swojego gramofonu i włączyłam cicho
• Ale masz bardzo stylowy pokój
• Dziękuje.
• Nie musisz taka prawda. Ale twoja mama piekła te ciastka? – a ja przytaknęłam bo siedziała nad tym od rana
• Bardzo dobre. I się nie podlizuje w tej chwili
• Są to szwedzkie ciasteczka wypiekane na święta. Mój tato je uwielbia i dlatego je upiekła.
• Nie dziwie się że uwielbia – uśmiechnął się co odwzajemniłam - Ale nie zjem wszystkich bo to głupio
• Dała tyle bo jesteś duży
• Myślisz? – a ja pokiwałam głowa, że tak - A ty nie chcesz?
• Jadłam na strychu
• Aha – i jadł z uśmiechem - A może masz ochotę na spacer?
• Dziękuje za zaproszenie, ale nie skorzystam
• A kiedy indziej?
• Zobaczę – na co się do mnie uśmiechnął i ktoś zapukał - Proszę
• Hej Li – uśmiechnęła się do mnie jedna z moich uczennic - O dzień dobry – i dygnęła do Raula cała czerwona na co się zaśmiałam
• Hej mała ale my dzisiaj nie mamy lekcji.
• Wiem, ale napisałam wierszyk i chciałam abyś mi go oceniła i napisała muzykę
• Dobrze. Coś wymyślę
• Dziękuje. Do widzenia – i wyszła z pokoju a ja odłożyłam wierszyk
• Wyglądam staro?
• Jak się tak przyjrzeć z boku
• No wiesz!
• Dziwisz się jej? Jesteś starszy a ona nieśmiała.
• Nie dziwię. Ale zdolna, ja bym wiersza nie napisał.
• Prawda jest zdolna.
• To ma dobrą nauczycielkę
• Uczę ją tylko grania na pianinie
• To dużo dla niej – uśmiechnął się - Patrzy na ciebie jak na idolkę
• To miłe
• Wiem.
• No, ale nie chcę cię wyganiać ale mam za niedługo lekcje
• A! Tak, tak...zasiedziałem się – zaśmiał się - Podziękuj mamie za ciasteczka...chyba ze ją spotkam na dole
• Na pewno spotkasz a i możesz sobie wziąć na drogę
• Jedno - i wziął - I rozważ propozycje spaceru
• Zobaczę – i poszłam z nim na dół na co się do mnie uśmiechnął
• Oj już idziesz?
• Tak. I dziękuje za pyszne ciasteczka
• A nie ma za co – machnęła z uśmiechem ręką - Wpadnij jeszcze Li się na pewno ucieszy – że co?! a on się do niej jedynie uśmiechnął
• Do zobaczenia w poniedziałek w szkole
• Pa. Do widzenia
• Do widzenia – i Raul poszedł a moja mama dała mi lekkiego klapsa
• Co ty?
• Dziecko jakaś ty ślepa – i poklepała się po czole - Wcale bym się nie zdziwiła jakby sam ci podwędził ten notes żeby przyjść
• Daj spokój to zupełnie nie moja liga i już zaklepany
• Można odklepać. On za tobą łazi a nie inną
• Ale inna najchętniej by mnie zabiła wiec dziękuje ci bardzo, że chcesz mnie oglądać w szpitalu
• Kochanie...ja wiem czym jest rywalizacja. O twojego ojca również walczyłam z jedną pindą. Spójrz na siebie...jesteś śliczna
• No i co z tego? Ma lecieć na mnie tylko ze względu na urodę dziękuje bardzo.
• Jesteś uparta jak twój ojciec! Dziewczynko on cię lubi taką jaką jesteś! Przychodzi tu...uśmiecha się...ma maślane oczka a ty go zbywasz! pokaż tamtej żeby spadała!
• Nie jestem taka
• Wystarczy że mu pokażesz że ma szanse
• Dobrze wszystkim mówić. Ja nie potrafię być otwarta, jestem nieśmiała i już
• Kochanie...to nic trudnego. Wystarczy się uśmiechać
• Uśmiecham się
• To dobrze. Słyszałam...niechcący...że zaprosił cię na spacer
• Tak
• Zgódź się
• Zobaczę
• Ach...
• Nie wiem o czym mam z nim rozmawiać.
• Najpierw zrób pierwszy krok potem pójdzie samo
• Jaki?
• Idź z nim skarbie na ten spacer – i dała mi buziaka w policzek
• Zobaczę.

I poszłam do siebie na górę gdzie od razu złapałam za swoją gitarę i ćwiczyłam chwyty aby pokazać to mojej kolejnej uczennicy a także czytałam wierszyk i myślałam nad muzyką dla niej.