9

Jak wam mija dzień? Ja dzisiaj z przerwami spałam do wpołdo 11 a mam trochę rzeczy do zrobienia, a najważniejsze hasło na dzisiaj to - ODPOCZYNEK :) Więc zostawiam was z nowym rozdziałem i cierpliwości a dowiecie się co było w liście :D

***

Był piątek i siedziałem w swoim pokoju wraz z chłopakami i zastanawiałem się jak mam zaprosić Lieke na spacer. Doskonale zdawałem sobie sprawę, że jest ona niedostępna i chciałem się dowiedzieć dlaczego. Dlatego zwołałem naradę i tak o to Adan wraz z Andreasem siedzieli na moim łóżku a ja chodziłem to w jedną to w drugą stronę a ich głowy za mną, aż w końcu usiadłem na krześle i westchnąłem.

• Powiesz w końcu o co chodzi czy nie? – zapytał Andres
• Mówi wam coś imię Li?
• A nie mówiłem że o to chodzi – rzucił Adan do Andresa
• No i?
• Heh...nie mogę się do niej zbliżyć bo ta harpia Martina się kręci i jej grozi
• Nie przejmowałeś się nią nigdy
• No nie ale Li się przejmuje
• A zbliżyłeś się do niej w tym projekcie?
• Nie...bo się nie dała.
• Specjalnie ci dałem tą kartkę z jej nazwiskiem, ale jak tak sprawy idą to ją olej. Widać, że nie jest tobą zainteresowana
• Heh...
• Stary jak nie ta to inna
• Może macie racje
• Zresztą ona jest inna niż dotychczasowe twoje dziewczyny. Jest cicha, nieśmiała
• I to mi się w niej podoba
• Podoba ci się to, że nie mówi słowa w tłumie i robi się czerwona?
• To słodkie...a po za tym ze mną rozmawia inaczej – a Andres jedynie westchnął - No ale skoro nie chce to nie będę się narzucał
• Dokładnie.
• Zresztą po co ci cnotka nie wydymka? Lepiej chodź na imprezę i się zabawimy
• Taa
• Raul każdą inną na to co robisz podrywałeś a jej nie uda ci się. Nawet jakbym się z tobą założył to bym wygrał.
• No ok możemy iść na imprezę
• Przynajmniej się rozerwiesz – uśmiechnął się Adan
• No to w drogę.
• Musze się przebrać – i wtedy usłyszałem odgłos, że ktoś się pojawił na msn i zerknąłem a to Li wiec od razu zacząłem szukać koszulki w szafie i znowu był ten sam odgłos więc zerknąłem jeszcze raz i zmieniła zdjęcie i jej napisałem „Ładne zdjęcie:)”
• No idziesz czy piszesz?
• Idę – mruknąłem jedynie i dostałem odpowiedź, że mi dziękuje więc jej odpisałem „Heh ale nie pogadam bo chłopaki mnie wyciągają”
• No chodź a ją zablokuj bo po co z nią gadasz? – i wtedy dostałem odpowiedź „Nie tłumacz się. Pa.”

Tylko wyłączyłem komputer i od razu poszliśmy na imprezę gdzie już była połowa naszej klasy i od razu w oczy rzuciła mi się Martina i jej kumpelki więc poszedłem do baru po piwo. Oczywiście Andres szybko gdzieś zniknął więc zostałem sam z Adanem i ten też poszedł więc byłem sam z piwkiem. Ale jednak podszedł do mnie Andres z jakąś dziewczyną więc na nich spojrzałem.

• Hej przedstawiam ci Carlote, a to jest Raul który siedzi tu sam bo dziewczyna kopnęła go w tyłek.
• No to ja mam na to dobry sposób
• Andres – mruknąłem zły pod nosem
• No to cześć – i ta menda uciekła i zostałem sam z Carlotą
• Zatańczymy?
• Heh dobrze

Na co się do mnie uśmiechnęła i pociągnęła na parkiet i tańczyła najbardziej zalotnie ale podchodziłem do tego biernie, a ona położyła na swoich biodrach moje dłonie i kołysała nimi zarzucając swoje ręce na mojej szyi na co się do niej uśmiechnąłem i odwzajemniła to. I się przysunęła do mnie bardziej dalej tańcząc tak samo jak ja. Jednak w pewnym momencie patrzyła mi prosto w oczy i się o mnie otarła i do moich nozdrzy doszedł zapach jej perfum.

• Ekhem....chcesz się napić?
• Nie tańczymy
• Ty tańczysz...przepraszam ale nie jestem zainteresowany – i szedłem wściekły na Andresa ale pociągnęła mnie za rękę i pocałowała – Ej! – odepchnąłem ją
• Dzięki, wygrałam zakład. – i z uśmiechem sobie poszła a ja wściekły wyszedłem
• Raul! – usłyszałem Andresa więc się zatrzymałem
• Daj mi spokój!
• Stary nie wiedziałem, że się założyły
• Daruj sobie...nie kazałem ci znajdować dla mnie laski!
• Miałeś się rozerwać a nie siedzieć przy barze. Adan też ci szukał
• Nie mam ochoty na zabawę
• Odpuść ją sobie, ona nie jest dla ciebie i ma cię gdzieś
• Odpuściłem! Może być? Zadowolony?
• Tak
• Dziękuje a teraz pozwól że wrócę do domu
• Ok

Dzisiaj mój tato zainstalował mi kamerkę internetową więc byłam z tego powodu zadowolona bo w końcu mogłam nagrywać swoje kawałki na gitarze. Dlatego jako, ze nie miałam co robić dzisiaj to siedziałam na łóżku i grałam nagrywając. Kiedy jednak skończyłam to siedziałam dalej na łóżku słuchając muzyki i dopracowywałam wszystko i wrzuciłam na neta ale moja kumpela musiała oczywiście sobie dodać na fejsa więc inni widzieli jak gram. Ale jednak poszłam do łazienki wziąć kąpiel. Ale jednak jak wróciłam przebrana w piżamkę to widziałam nowe wpisy na fejsie i Raul dodał u siebie więc kliknęłam „lubię to” pod "Wszystko jest do dupy ;/". Ale jednak wpadłam na pomysł, dlatego od razu poszperałam w swoich folderach i wysłałam mu piosenkę. Ale jednak dostałam po jakimś czasie wiadomość

• Hehe ... chciałbym żeby pomogło, ale nic z tego. W każdym bądź razie dziękuję
• To co się stało?
• Hmm...nie wiem od czego zacząć ale ok. Wydarłem się na Andresa, byłem przedmiotem głupiego zakładu dwóch lasek, a ta która mi się podoba ma mnie gdzieś
• Nie powinieneś wyładowywać złości na przyjaciołach
• Teraz to wiem
• Pewnie jutro i tak cię przytuli :)
• Może
• Głowa do góry
• Nie mam powodu na razie do tego niestety
• Czemu? Nie przejmuj się jakimiś idiotkami
• Nimi się nie przejmuje
• To czym? Jeśli można wiedzieć
• Trzecią opcją
• Każda dziewczyna ma jakieś powody dlaczego zbywa chłopaków
• Wiem...dlatego najlepiej będzie jeśli odpuszczę.
• Na pewno znajdzie się inna
• Ona jest jedna i niepowtarzalna...ale widocznie do niej nie pasuje
• Nie łam się.
• Heh no nic....
• A nasz spacer...dalej aktualny?
• Tak
• To może jutro?
• Dobrze.
• A o której? Ja mam cały dzień wolny
• Hmm....16?
• Dobrze. To dobranoc życzę i do zobaczenia jutro :)
• Pa:)

Tylko się wyłączyłam i od razu odłożyłam komputer i gitarę na podłogę koło łóżka i od razu zakopałam pod kołderkę. Jednak w nocy nie bardzo mogłam spać, co chwilę się przewracałam z boku na bok aż dopiero po jakiś dwóch godzinach usnęłam. Oczywiście zjadłam śniadanie i powiedziałam, że wrócę później bo idę na spacer na co moja mamusia była wniebowzięta więc zamiast jej wysłuchiwać to uciekłam do siebie na górę i się ubrałam i wzięłam torbę. Ale jednak miałam dzisiaj jeszcze zajęcia z gitary i dzisiaj o dziwo musiałam iść do uczennicy domu bo jej mama była chora i nie miał kto jej zawieźć wiec tak o to zjawiłam się i poćwiczyłyśmy a kiedy dochodziła godzina szesnasta to szłam w kierunku umówionego miejsca bo mi jeszcze napisał gdzie bo zapomniałam spytać i dobrze, że chociaż on pomyślał. Ale jednak dochodziłam do miejsca i już czekał na mnie więc do niego podeszłam i poprawiłam sobie futerał z gitarą na plecach.

• Hej.
• Hej – i się do niego uśmiechnęłam
• Będziesz mi grać?
• Nie, ale wracam z lekcji
• Szkoda...
• Może ci coś zagram.
• Było by miło – uśmiechnął się co odwzajemniłam - Ale usiądziemy?
• Jasne. – i usiadł z uśmiechem na trawie tak samo jak ja ale położyłam obok futerał - A! Moja mama ci to dała w prezencie – i mu podałam pudełeczko z ciastkami
• Jej dziękuję
• To na poprawę humoru
• No tak.
• Ale widzę, że już lepiej
• Tak...siostra mi poprawiła humor – więc się do niego uśmiechnęłam - No to możesz zagrać

Więc wyciągnęłam gitarę z pokrowca i sobie ją ustawiłam na co się do mnie uśmiechnął. Zastanawiałam się chwilkę co mu zaśpiewać aż jednak wpadłam na jedną i zaczęłam sobie grać i dołączyłam do tego i śpiew. Chociaż oczywiście, że nie śpiewałam jak w oryginale ale jako cover chyba dobrze mi wyszło.

• Brawo. – wiec się jedynie uśmiechnęłam lekko – Dziękuje
• Za co?
• Za pokaz.
• Daj spokój. To nic wielkiego – i poczułam te przeklęte rumieńce na policzkach!
• Mi się podoba jak grasz
• Cieszę się.
• I oczywiście jak śpiewasz też
• Ale pogodziłeś się z Andresem?
• Tak – uśmiechnął się co odwzajemniłam
• Widzisz mówiłam. – na co się do mnie uśmiechnął i znowu między nami nastąpiła cisza a ja kompletnie nie wiedziałam o czym mam z nim rozmawiać
• Ale co u ciebie słychać?
• Nic nowego
• Ale nie chcesz ciastka?
• Nie, nie to dla ciebie.
• A jedno? – i podłożył mi pod usta
• To jeszcze nie święta
• Am Li
• Ale ja nie...
• Czemu? – a ja jedynie westchnęłam i ugryzłam – Grzeczna – więc tylko jadłam i skończyłam – Brawo – i dał mi buziaka w policzek a ja się zawstydziłam – Ej
• Hmm?
• Ładnie się rumienisz ale nie musisz
• Yhym... – i się bawiłam gitara specjalnie się odwracając od niego - Nie jestem taka jak ty i twoi znajomi – powiedziałam po dłuższej chwili
• To znaczy?
• Nie chce się rumienić, ale nie umiem tego zakryć bo taka już jestem. Jestem nieśmiała a to trudne... a nie mogę śpiewać przez cały czas
• Ale ja cię taką właśnie lubię
• Super... nie ma nic lepszego od czerwonej dziewczyny
• Nie ma nic ładniejszego od zarumienionej dziewczyny
• Mam inne zdanie na ten temat
• Ja wiem że ci to przeszkadza ale mi nie
• I to mnie właśnie dziwi – i na niego spojrzałam
• Dlaczego?
• Bo jesteś z innej ligi, innego świata. Ty jesteś otwarty na wszystkich a ja jestem cichym cieniem
• A słyszałaś że przeciwieństwa się przyciągają?
• No i co to ma tu wspólnego?
• To – i mnie pocałował a ja nie wiedziałam co mam robić! Nigdy się nie całowałam z żadnych chłopakiem ale jednak oddałam ale czułam jak uderzyłam go zębami więc się zaśmiał i dalej mnie całował a ja się odsunęłam na co się do mnie uśmiechnął a ja się zbierałam
• Przepraszam. – i szłam przed siebie i czułam jak idiotka
• Li zaczekaj! – ja jedynie szłam przed siebie i wytarłam policzek bo spłynęła mi jedna łza... że też musiałam zrobić z siebie idiotkę przy nim! – Li! – i złapał mnie delikatnie za ramię
• Czego? – i patrzyłam w ziemie
• Za co ty mnie przepraszasz?
• Uderzyłam cię
• I dlatego uciekasz?
• Czy cię śmieszy wszystko co ja robię? Podoba ci się to? Bo mi nie!
• Nie śmieszy mnie...o co chodzi?
• Śmieszy. Nie umiem całować bo nigdy tego nie robiłam a ty się zacząłeś śmiać. Dziękuje bardzo!
• Przepraszam...nie śmiałem się z ciebie
• Tak to wyglądało... teraz wszyscy będą wiedzieć i się śmiać... przywykłam – i na niego spojrzałam jedynie
• Nikt się nie będzie z ciebie śmiał – i mnie przytulił - Ja też nie...przepraszam jeśli źle to odczytałaś
• Zacząłeś się śmiać kiedy mnie całowałeś jak miałam to odczytać?
• Głupio wyszło....już nie uciekniesz? Nic nie zrobiłaś złego
• Zrobiłam
• Co takiego niby?
• Uderzyłam cię
• Nie bolało...nawet przyjemnie było – uśmiechnął się do mnie a ja spojrzałam na niego jak na idiotę - Nic źle nie zrobiłaś...na prawdę – i pocałował mnie w kącik ust
• Zawsze byłam sama
• To nic nie szkodzi – i pogłaskał mnie po policzku
• Szkodzi... nie umiem się całować, jestem nudna, tylko się rumienię i w ogóle powinieneś znaleźć kogoś lepszego
• A tak w ogóle to nie uważam żadne z tych rzeczy na wadę aby mnie zniechęcić
• Nie?
• Nie głuptasku – uśmiechnął się
• Nie jestem głupia – i go uderzyłam w ramie z całej siły
• Owszem nie jesteś
• To dlaczego mnie tak nazwałeś?
• Nie miałem nic złego na myśli
• Ok
• Już dobrze?
• Yhym
• To się cieszę – i mnie przytulił
• A teraz mogę wrócić do domu?
• Odprowadzę cię
• Ok
• Chodź i masz nie być przygnębiona – i mi pokiwał palcem ale jedynie ruszyłam przed siebie a koło mnie on ale jednak usłyszałam
• Ooo kogo ja widzę – i wtedy zobaczyłam Martine
• Hej...
• Ale macie szczęśliwe miny. Pewnie jesteś Raul zadowolony, że jesteś teraz na językach. Twój filmik jak tańczysz i całujesz to jest to
• A co? Ty się z tamtą założyłaś? – rzucił ironicznie a ja nie wiedziałam o co chodzi wiec zadałam to pytanie
• O co chodzi?
• Nie, ale udało mi się to wysłać innym
• Gratuluje a teraz zejdź mi z oczu. Jesteś perfidną intrygantką. Spójrz na siebie...żaden normalny facet by nie chciał z tobą być a ja tym bardziej nigdy nie chciałem. Chodź Li nic tu po nas – i objął mnie ramieniem
• Ale o co chodzi?
• Nie martw się do ciebie też dojdzie filmik. Ciao – i sobie poszła
• Idiotka...heh chodzi o to...pamiętasz jak ci mówiłem o tym że dwie laski się o mnie założyły? – a ja pokiwałam głową, że tak - No wiec Andres mnie zapoznał z jedną i chcąc nie chcąc musiałem z nią zatańczyć. No i potem jak chciałem odejść bo robiła się za bardzo nachalna to mnie pocałowała...odepchnąłem ją od razu ale ta kretynka nagrała całe zajście
• Nachalna?
• Kleiła się do mnie
• Aha
• No ale widzisz...Martina zrobiła to specjalnie
• Możemy wracać?
• Tak

Więc ruszyliśmy w ciszy w stronę mojego domu i chciałam już znaleźć się w swoim pokoju i zakopać pod kołdrę. Nie czułam się za dobrze, ale jednak daleko nie miałam dlatego kiedy staliśmy pod moim domem to chciałam jak najszybciej się pożegnać.

• No to jesteśmy na miejscu
• Więc dzięki za odprowadzenie i do zobaczenia w poniedziałek – i się lekko uśmiechnęłam
• Pa – i pocałował mnie w kącik ust a ja jedynie poszłam do siebie