14

No i mamy nowy rozdział.. a dzisiaj... bo mam taki zastrzyk energii, że najchętniej to bym wszystko dodała hahaha :D a w środę ostatni :D

i zapraszam również na NOSOTROS-TRES.BLOGSPOT.COM

&&&

Siedziałam na najnudniejszej lekcji jaka mogłaby być i zastanawiałam się gdzie jest Raul bo go nie było a nie napisał mi nawet co się stało. A panowie też sami nie wiedzieli wiec nic nie pytałam a dalej siedziałam i się męczyłam. Najchętniej to chyba bym skoczyła z okna, ale na szczęście od tego wybawił mnie dzwonek więc zadowolona się spakowałam i wyszłam jako ostatnia z klasy. Szłam sobie pod drugą i słyszałam jakieś poruszenie i widziałam Raula, któremu gratulowali coś więc nie wiedziałam za bardzo o co chodzi, ale jednak stanęłam sobie pod ścianą i się przyglądałam, było mi trochę przykro, że mnie nie widział tylko się cieszył z innymi a ja kompletnie nie wiedziałam o co chodzi. Myślałam, że chyba jako jego dziewczyna powinnam wiedzieć pierwsza, ale jednak mieliśmy chyba inne zdanie na ten temat. Aż w końcu mnie zauważył i podszedł do mnie z szerokim uśmiechem.

• Hej. – uśmiech nie schodził mu z twarzy więc rzuciłam tylko to samo – Jak tam? – i dostałam buziaka w policzek
• Dobrze
• Kurczę gratuluje, właśnie się dowiedziałem

Rzucił jeden chłopak z innej klasy a zaraz za nimi trzy dziewczyny z dekoltami się z nim przywitały a ja tylko mruknęłam pod nosem i poszłam do klasy. Usiadłam na swoim stałym miejscu i siedziałam jak zawsze sama. Tak było przez cały czas, każdy gratulował coś Raulowi a ja nie wiedziałam o co chodzi, dlatego zła i zawiedziona poszłam na długiej przerwie w swoje miejsce i wyciągnęłam jabłko. I wtedy ktoś stanął nade mną i widziałam Raula na co usiadł obok

• Przepraszam.
• Za co?
• Że nie dokończyłem... że na mnie naskoczyli.
• Nie no spoko... wszyscy wiedzą o czymś i ci gratulują
• Już ci mówię - i złapał mnie za dłoń - Dostałem nagrodę. Wejściówki na mecz i chciałem abyś ze mną poszła
• Gratuluje
• Dziękuję – i się szeroko uśmiechnął - Właśnie tego nie zdążyłem ci powiedzieć
• Bo po co? Inni powinni wiedzieć ja bym się pewnie dowiedziała i tak z plotek – i zła ugryzłam duży kawałek jabłka
• To nie tak...nie wiedziałem że już wiedzą. Chciałem żebyś pierwsza się dowiedziała...liczyłem że dostanę całusa za to że jestem najlepszym graczem
• Taa... jakoś na pierwszej lekcji nikt nic nie wiedział. Dopiero jak przyszedłeś na drugą to ci wszyscy gratulowali i mają cię za króla
• No właśnie...bo nie mieli komu gratulować
• To wracaj z nimi świętować
• Nie ma mowy ...a ty nie bądź zła
• Nie jestem zła... jestem zawiedziona - i wstałam - Tym, że miałam głupią nadzieję, że jestem kimś bardziej niż dziewczynką do lizania i tulenia... ale widzę, że nie i muszę trochę pobyć z tym sama aby to sobie przyswoić. Na razie – rzuciłam i poszłam przed siebie

Kiedy lekcje się skończyły to szybko uciekłam ze szkoły i wróciłam do domu. Tylko rzuciłam, że jestem i od razu pobiegłam na górę. Rzuciłam torbę na krzesło i wybrałam najbardziej najsmutniejszą płytkę i ją włączyłam, jeszcze odpaliłam komputer aby ściągnąć pocztę. Od razu usiadłam na łóżku i wtuliłam w poduszkę i usłyszałam pukanie.

• Tak?
• Co jest? – i widziałam kakao
• Chyba ciche dni z Raulem
• Czyli?
• Raul dostał nagrodę i wiedzieli o tym wszyscy oprócz mnie bo zapomniał powiedzieć. Dowiedziałam się o tym od niego na samym końcu
• Oj – i mnie pogłaskała po głowie – Pokłóciliście się?
• Nie, ale chyba wolałabym abyśmy to zrobili
• Skarbie...faceci tacy są. Jak się cieszą to tracą głowę i o wszystkim zapominają
• Taa... jakoś tato od razu przychodzi do ciebie. W dodatku najbardziej boli to, że wszyscy mu gratulowali i w ogóle a ja dowiedziałam się tego na przerwie po 4 lekcjach no po 3 bo go nie było na pierwszej.
• Ja rozumiem ... na prawdę – i mnie głaskała po głowie
• Najgorsze jest to, że poczułam się jak zwykła laleczka do lizania i tulenia... a myślałam, że ma mnie za kogoś więcej... – i skubałam poduszkę
• Bo ma na pewno. Ale kochanie jesteście jeszcze dziećmi
• Mamo on ma 18 lat!
• Mężczyźnie są jak dzieci zapamiętaj to sobie
• Ja to wiem, ale chyba jako jego dziewczyna mam prawo wymagać aby mi mówił prawda? Zwłaszcza, że ja mu mówię
• Oczywiście że tak...porozmawiaj z nim
• Dobrze
• Będzie dobrze – i dała mi buziaka w policzek na co się do niej uśmiechnęłam – No a teraz wypij.

Więc wzięłam do ręki i po woli sobie piłam, a mama wyszła z mojego pokoju i wtedy usłyszałam, że przyszła do mnie wiadomość więc w nią kliknęłam i odczytałam „Przepraszam”. Tylko usiadłam po turecku i odstawiłam kubek koło kolana i napisałam

• Chociaż wiesz za co?
• Wiem
• To przeprosiny przyjęte
• Na prawdę chciałem żebyś wiedziała pierwsza
• Ale wyszło jak wyszło
• Wiem...powiedziałem Adanowi a wiesz jaka z niego papla
• Yhym
• Ale wiem że to mnie nie usprawiedliwia
• Nie no rozumiem, że najpierw mówisz rodzinie, później przyjaciołom ale stałam dobre kilka chwil i mnie nie widziałeś.
• Widziałem...na prawdę i przepraszam :( Chciałem po prostu w spokoju poprosić cię żebyś poszła razem ze mną. Bo ta nagroda to od razu była z myślą o tobie
• Powinieneś iść z rodziną albo przyjaciółmi
• Chcę z tobą
• Podaj mi choć jeden powód dlaczego to właśnie ja mam iść
• Jesteś moją dziewczyną i mi bardzo zależy abyś poszła ze mną. Kiedy dostałem tą nagrodę cieszyłem się że będę mógł iść z tobą
• Kiedy?
• W sobotę
• No dobrze pójdę z tobą.... teraz cię wszyscy noszą na rękach i pewnie każdy by mnie zabił za to miejsce.
• Nic mnie to nie obchodzi. A jeśli spróbują to będą mieli ze mną do czynienia;d
• Yhym...
• Wiem że cię zawiodłem
• To prawda
• Jak mogę to naprawić? Zależy mi
• Nie trzeba. Teraz wiem na czym stoję po prostu.
• Ale się mylisz. Nie jesteś dla mnie tylko do pocałunków i tulenia
• Ale tak to wygląda. I jeśli tobie to się podoba to spoko, już się przyzwyczaiłam – i wytarłam tylko mokre policzki
• Jeszcze się przekonasz że jest inaczej :)
• Tylko nie wiem czy mam teraz ochotę się przekonywać
• Słucham?
• Trudno jest mi ufać drugi raz tak samo...
• Ja wiem że głupio zrozumiem paplając...
• To o której w sobotę mam być gotowa?
• O 16:)
• W takim razie do zobaczenia w sobotę.
• Pa:*

Tylko wyłączyłam komputer i od razu położyłam się pod kołdrę i płakałam cicho. Po raz pierwszy płakałam przez faceta i od razu sobie zapowiedziałam, ze już nigdy więcej. Na drugi dzień nie poszłam do szkoły i na szczęście mama zrozumiała mnie, dlatego mogłam w spokoju sobie leżeć w moim łóżeczku i tworzyć. W taki o to sposób spędziłam cały dzień i kiedy nadeszła sobota to tylko odwaliłam lekcje i posprzątałam. A kiedy dochodziła szesnasta to się szykowałam i gotowa zeszłam na dół. Tylko widziałam jak szedł więc pożegnałam się z mamą i wyszłam z domu i się do mnie uśmiechnął.

• Hej.
• Cześć – i dał mi buziaka w policzek
• To idziemy?
• Tak – uśmiechnął się i złapał mnie za dłoń
• A tak poza tym to za co dostajesz tą nagrodę?
• Za najlepszego gracza
• No to gratuluje.
• Dziękuję – uśmiechnął się - Ciężko na to pracowałem
• Domyślam się.

Na co się do mnie uśmiechnął i w ciszy doszliśmy na stadion gdzie pokazał nasze przepustki i ruszyliśmy korytarzem w stronę murawy. Tylko mnie zostawił a ja sobie stanęłam z boku i dostał nagrodę tak jak i jeszcze trzech chłopaków i pozowali do zdjęć, aż w końcu ta cała szopka się skończyła i szedł z nagrodą i wtedy podbiegła do niego Martina i na niego wskoczyła od razu go całując.

• Jesteś najlepszy
• Oszalałaś?!

Ale ta sobie nic z tego nie zrobiła tylko dała mu buziaka i ruszyła sobie kręcąc tyłkiem i na mnie spojrzała z góry na co założyłam ręce na piersiach i jeszcze chwila a bym jej przywaliła na prawdę. I nie wiem czy rodzona matka ją by poznała.

• Kochanie - i wycierał usta - Tylko nie krzycz...jak chcesz ukręcę tej idiotce łeb
• Możemy już iść?
• Oczywiście...przepraszam...
• Za co? – i usiadłam na swoim miejscu
• Za to że musisz się denerwować – i sam usiadł
• Przyzwyczaiłam się.
• Kurde teraz mnie swędzi wszystko... – i podrapał policzek
• Uspokój się... – bo jeszcze chwila a przywalę mu

Ale on jedynie złapał mnie za dłoń i ją głaskał na co wyciągnęłam ją i się podparłam na niej. Kompletnie nie wiedziałam o co chodzi w tej grze i miałam tylko nadzieję, ze nie zasnę bo było nudno jak nie wiem co. Jak mój tato ogląda to się przynajmniej coś dzieje na boisku a tu podawali, kopali i nic więcej. Mecz zakończył się bezbramkowym remisem i od razu usłyszałam.

• No i koniec
• Nareszcie
• Nudno?
• Jak cholera.
• Mi się też nie podobał – i mnie pocałował w policzek
• No ale teraz uciekaj na tą imprezę z twojej okazji.
• O nie, nie...idziesz ze mną
• Nie idę.
• Dlaczego?
• Po pierwsze mam taką ochotę jak oni mnie tam chcą, czyli żadnej. A po drugie to już mówiłam nie mają ochoty i nie dostałam zaproszenia
• Ale oni cię tam chcą bo to moja impreza kochanie. A po za tym zaprosiłem cię na mecz czyli na imprezę również
• I dziękuje, ale ja spasuje i wrócę do domu. Miłej zabawy
• To ja też nie idę
• Idziesz, spędzisz ten czas z przyjaciółmi i obiecasz mi, że będziesz omijać Martine i możesz jej przywalić w moim imieniu. – i ruszyłam sobie w stronę mojego domu
• Możesz mówić co chcesz ale nie idę – i szedł za mną
• No to sobie nie idź.
• Spoko

Nic nie mówiłam tylko dalej szłam przed siebie a on za mną, aż w końcu doszliśmy do mojego domu i jak zawsze chciałam je otworzyć i wejść do środka, ale były zamknięte. Czyli moi rodzice poszli jednak na kawkę do mojego wujka i jedynie zła w nie kopnęłam z całej siły i zaklęłam po szwedzku bo one oddały mi z dwojoną siłą.

• Spokojnie...
• Spokojnie? Najchętniej to bym zabiła ciebie, ją i wszystkich na tym świecie – i miałam łzy w oczach
• Li – i mnie mocno przytulił na co się w niego wtuliłam - Ja wiem jak się czujesz...kochanie ale jakbym mógł to bym na prawdę jej ukręcił ten łeb. Ale to ty jesteś dla mnie najważniejsza a ona nawet do pięt nie dorasta. Zależało mi na tym abyś to ty tam ze mną była bo jesteś moją dziewczyną. A ona nie ma z tobą szans
• To raczej ja jej nie dorastam bo niezła z niej laska jak słyszałam, zazdroszczą ci tego wiesz?
• Ale ja z nią nie jestem wiesz? Mam swoją piękną dziewczynę a nie jakiś chodzący plastik
• I zawalasz przyjaciół, którzy mnie nie lubią.
• Lubią cię...moimi przyjaciółmi są Adan oraz Andres
• Zaczynam w to wątpić
• Dlaczego? Coś nie tak?
• Hmm pomyślmy...a no tak, organizują imprezę i nie zaprosili teoretycznie dziewczyny przyjaciela. Oł jak nią jestem bo może o czymś nie wiem
• Nie zaprosili bo ja miałem to zrobić
• Miło – i wyciągałam klucze z torby
• Li...
• Co?
• Proszę cię...nie bądź zła
• Nie jestem zła... jestem wściekła
• Dlatego nie bądź
• To cofnij ten pieprzony czas – i walnęłam ręką w drzwi, nie moja wina, że zawsze wyżywałam się na rzeczach martwych
• Bardzo bym chciał
• Ja się chciałam po prostu czuć ważna... - i zsunęłam się po schodach od razu kucając - Chciałam abyś traktował mnie tak jak ja ciebie, ale się przeliczyłam.... zresztą co ja mogę wymagać od nastolatka. W dodatku takiego za którym latają niezłe laski... nawet nie mam tyłka odpowiedniego a już nie wspomnę o cyckach
• Li – i klęknął przede mną - Co ja ci mówiłem? Zależy mi na tobie takiej jaką jesteś. I traktuje cię jak ważną dla mnie osobę...dlatego zabrałem cię dzisiaj i chciałem abyś była za mną na imprezie...chciałem przedstawić cię kolegom z drużyny...
• Nie Raul... traktujesz mnie jak każdą inną dziewczynę. I muszę zacząć robić to samo
• To co ja robię źle?
• Ty nic... to ja
• Nic nie robisz źle – i głaskał mnie po policzku
• Robię i ja to wiem. Dlatego pasuje i zaczynam się zachowywać normalnie
• Mi nic nie przeszkadzało – i usiadł obok mnie i mnie przytulił
• Ale mi zaczęło... za bardzo się otworzyłam i teraz jestem w rozsypce. Nie chce tego
• Już dobrze – i dał mi buziaka w policzek - I mi nie przeszkadza ze się otworzyłaś. Cieszę się że mi zaufałaś
• A ja uważam, że to było głupie
• Nie prawda – na co położyłam głowę na jego ramieniu
• Chciałabym abyś ty się otworzył tak przede mną.
• Zrobię to – i dał mi buziaka w czoło
• Yhym...
• A wy co tu robicie? – i stał mój tato z zakupami
• Dzień dobry.
• Witam. Ale możecie otworzyć bo trochę to waży.
• Tak – i od razu wstałam i podniosłam klucze od razu otwierając
• Może pomóc?
• A nie, nie – i poszedł do środka na co się do mnie uśmiechnął Raul
• Powinieneś iść – i pogłaskałam go po ramieniu
• Dokąd?
• Na imprezę, do domu. Chce po prostu pobyć sama
• To pójdę do domu – i dał mi buziaka w policzek
• Dobrze
• Pa. – więc odpowiedziałam mu to samo i poszłam ze spuszczoną głową do środka